Yaygın bir gebelik komplikasyonu preeklampsidir. Tüm gebeliklerin yaklaşık %3-5'ini etkiler (1). 34 haftadan daha az bir sürede ortaya çıkan
erken başlangıçlı preeklampsi daha az görülür. Ancak geç başlangıçlı preeklampsiye kıyasla erken başlangıçlı preeklampsi hem taşıyıcı hem de müstakbel bebek için daha büyük bir risk oluşturur.
Geç başlangıçlı preeklampsi, gebeliğin 34. haftasında veya sonrasında ortaya çıkar.
Preeklampsi gelişimi
Preeklampsinin tam olarak nasıl ortaya çıktığı henüz tam olarak belli değildir. Bununla birlikte, bilim adamları rol oynayabilecek birkaç farklı faktörü kabul ettiler. Erken başlangıçlı preeklampsinin bir özelliğinin spiral arterlerin anormal yeniden şekillenmesi olduğu bulunmuştur (1). Spiral arterler, adet döngüsünün belirli günlerinde uterusa geçici olarak kan sağlayan yüksek dirençli ve düşük kan kapasitesine sahip küçük arterlerdir. Hamileliğin erken döneminde, ekstravillöz trofoblast hücreleri adı verilen özel hücreler, düz kas hücrelerini ve spiral arterlerin iç hücre astarını istila eder. Bu karmaşık mekanizma ile spiral arterler, fetüse doğru kan akışını artırmak için düşük dirençli ve yüksek kapasiteli kan damarları olacak şekilde (hamilelik dışındakilerin tam tersi) yeniden şekillendirilir. Bu doğru bir şekilde gerçekleşirse, gelişmekte olan fetüs daha fazla gelişmek için yeterli oksijen ve besin elde edecektir. Ancak erken başlangıçlı preeklampsi sırasında, bu oldukça zor olan spiral arter yeniden şekillenme süreci bozulur ve fetüsün büyümesinde kısıtlamaya neden olur. Bu nedenle erken başlangıçlı preeklampsi çoğu zaman geç başlangıçlı preeklampsiden daha zararlıdır (2).
Gebe ve bebek için preeklampsinin sonuçları ve yükü
Gebe için preeklampsinin ani sonuçları, diğerlerinin yanı sıra akut böbrek veya karaciğer yetmezliği, akciğer ödemi (akciğerlerde sıvı birikmesi) ve beyindeki kanama olaylarını içerebilir. Acil sonuçlara ek olarak, preeklampsi (özellikle erken başlangıçlı tip), yaşamın sonraki dönemlerinde birçok başka hastalıkla ilişkilendirilmiştir. Preeklampsiden muztarip olan kişilerin ileriki yaşamlarında kardiyovasküler hastalıklara yakalanma riski daha fazladır. Ayrıca, hipertansiyon başlangıcı genellikle sağlıklı gebeliklere sahip olanlardan daha erken ortaya çıkar. Bundan başka, tromboemboli (kan damarının tıkanması) ve tip II diyabet geliştirme risklerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.
Bebek için, preeklampsinin birincil sonucu, geç başlangıçlı preeklampsiye kıyasla erken başlangıçlı preeklampside daha büyük bir etkiye sahip olan fetal büyüme kısıtlamasıdır. Bebek için bir diğer önemli sonuç, komplike olmayan gebeliklerde yaklaşık 1000’de 3,6 oranında görülürken, preeklampsili taşıyıcılarda yaklaşık 1000’de 5,2 oranında meydana gelen fetal ölümü içerir. Ayrıca, preeklamptik gebelikler için erken doğum yaygındır, bu da mortalite ve hastalık riskini artırır. Bu, diğerlerinin yanı sıra daha yüksek solunum sıkıntısı sendromu ve nörogelişimsel bozukluklar riskini içerir (1).
Preeklampsi teşhisi konan hamilelerin yaşadığı fiziksel yüke ek olarak, önemli bir zihinsel tarafı da olabilir: kaygı. Önceki çalışmalar, preeklamptik ebeveynlerin sağlıklı kontrollere kıyasla önemli ölçüde daha fazla kaygı yaşadıklarını göstermiştir. Buna göre kadın doğum uzmanları bu konunun farkında olmalı ve fiziksel belirtilere dikkat etmenin yanı sıra ruh sağlığı bakımını da önermelidir. Ebeler çoğu zaman hamile kişiler için doğrudan temas halindedir. Ruh sağlığı sorunlarının belirtilerine karşı dikkatli olmaları ve gerekirse tedavi merkezlerine sevk etmeleri gerekir. Kaygıyı önemli ölçüde azalttığı gösterilen birkaç tedavi, bilişsel-davranışçı terapi, sağlık eğitimi ve gevşeme eğitimini içerir (3). Preeklampsi yaşadıysanız ve endişeli hissediyorsanız, kadın doğum uzmanınıza, aile hekiminize veya pratisyen hekiminize ruh sağlığı bakımı seçeneklerinizin neler olduğunu sorun. Yalnız değilsiniz!
Preeklampsi tedavisi
Şu anda en iyi tedavi hamileliği sonlandırarak plasentayı ve bebeği zamanında teslim etmektir. Bununla birlikte, önemli bir husus, teslimatın zamanlamasıdır. Preeklampsi 37 haftadan sonra teşhis edildiğinde (geç başlangıçlı), muhtemel ebeveyn için komplikasyonları önlemek için bebeği hemen doğurmak çoğu zaman en iyisidir. Bununla birlikte, preeklampsi gelişimin erken bir aşamasında teşhis edilirse, solunum sisteminin eksik gelişimi nedeniyle sağlıklı bir bebeğin doğumunun başarısız olma olasılığı daha yüksektir. Bu, preeklampsi geçiren birçok anne-baba adayı ve onları tedavi eden doktorlar için büyük bir ikilemdir. Gebeliğin uzatılması, rahimdeki oksijen ve besin eksikliğine rağmen bebeğin daha fazla gelişmesini sağlar. Bununla birlikte, gebelik daha da uzarsa, taşıyıcı hastalık açısından daha büyük risk altında olacaktır (1).
Her hamilelik farklıdır ve bir durumda en iyi olan, diğerinde en iyi olmayabilir. Doktorunuzla konuşun ve endişelerinizi dile getirin, çünkü bakımınıza katılımınız çok önemlidir!
Referanslar
Bokslag A, van Weissenbruch M, Mol BW, de Groot CJ. Preeclampsia; short and long-term consequences for mother and neonate. Early Hum Dev. 2016;102:47-50. DOI: 10.1016/j.earlhumdev.2016.09.007
Albrecht ED, Pepe GJ. Regulation of Uterine Spiral Artery Remodeling: a Review. Reprod Sci. 2020;27(10):1932-42. DOI: 10.1007/s43032-020-00212-8
Abazarnejad T, Ahmadi A, Nouhi E, Mirzaee M, Atghai M. Effectiveness of psycho-educational counseling on anxiety in preeclampsia. Trends Psychiatry Psychother. 2019;41(3):276-82. DOI: 10.1590/2237-6089-2017-0134